**** مصاحبه هاي قديمي پويا ****
از کیلومترها آن‌‌طرف‌تر به کوالالامپور آمده تا به مدت یک ماه در یک کلاب ایرانی برای ایرانیان بخواند. اما بعد از سه چهار شب اجرا برنامه‌ها آن‌طور که انتظار داشته پیش نرفته و با مدیر کلاب به مشکل برخورده است. با پویا پیش از آن‌که مالزی را به مقصد لس‌آنجلس ترک کند در هتل محل اقامتش گفت‌و‌گو کردیم.
پویا در دی‌ماه سال 1354 در بندر انزلی به‌دنیا آمده است. او از چهارده سالگی به‌همراه خانواده در آمریکا زندگی می‌کند. از پویا تابه‌حال چهار آلبوم به نام‌های «قطره باران» (1999)، «غریبانه» (2002)، «رویا» (2004) و «تصویر» (2008) به بازار آمده و آلبوم پنجم او هم در راه است. او از دوران نوجوانی به موسیقی اصیل ایرانی علاقمند شده؛ می‌گوید: «پدرم همیشه در خانه، ایرج و گلپا گوش می‌داد و من برخلاف هم‌سن و سالانم به این نوع موسیقی گرایش پیدا کردم. بعد به‌طور جدی کارهای هایده و مهستی و معین را دنبال می‌کردم».
خیلی‌ها معتقدند پیش از شما معین خواننده‌ای با صدای کمال‌یافته‌ای از همین جنس بوده.
البته باعث افتخار من بود اگر صدایم شبیه صدای معین بود. اما فکر نمی‌کنم هیچ‌گونه شباهتی بین صدای من و معین وجود داشته باشد. شاید سبک آهنگ‌هایی که می‌خوانیم شبیه به هم باشد، اما صدایمان نه.
تفاوت موسیقی ایرانی که در ایران و آمریکا تولید می‌شود را در چه می‌بینید؟
تا چند سال پیش موسیقی‌ای که در آمریکا تولید می‌شد تحت عنوان «موسیقی لس‌آنجلسی» در داخل ایران زیر علامت سوال بود و حتا به دیدی تمسخر‌آمیز به آن نگاه می‌شد. ولی رفته رفته در این ده سال اخیر با توجه به تعداد موزیسین‌ها و هنرمندانی که در ایران هستند این علامت سوال به‌نظرم متوجه موسیقی تولیدی داخل ایران شده است. برای ما در لس‌آنجلس بسیار جای سوال است که آهنگ‌هایی که در ایران تولید می‌شود به اسم متفاوت بودن و کار جدید کردن از هیچ استانداردی پیروی نمی‌کنند. الان از این جمعیت هفتاد هشتاد میلیونی ایران شاید به تعداد انگشتان یک دست هنرمند وجود داشته باشد که مجموعه‌ای که تحت غالب یک آلبوم به بازار می‌دهند از نظر صدا، اجرا، موسیقی، شعر و تنظیم در سطح حرفه‌ای باشد.
به ادامه مطلب مراجعه کنید.
آخرین خبرها از آهنگهای جدید پویا(پست ثابت)
موزیک ویدئو جشن آینه